Grasaren

Wat zijn grasaren en waarom zijn ze zo vervelend ?
Als gras niet gemaaid wordt en op natuurlijke wijze tot bloei kan komen, zullen in de maanden juni, juli en augustus aren ontstaan. Omdat er aan een grasaar een scherpe punt zit met "weerhaakjes" kunnen ze het lichaam binnendringen en er niet meer uitkomen. Het lichaam ziet deze aren als lichaamsvreemd materiaal en waardoor er een ontsteking ontstaat. De verschijnselen die optreden kunnen sterk uiteenlopen. Dit is afhankelijk van de plaats waar de grasaar zich bevind en kan van "onschuldig" naar zeer ernstig verlopen. Deze aren kunnen blijven steken in het oor, in de neus, in de keel of tussen de tenen/in de zoolkussens. Een grasaar kan eenmaal in het lichaam zich gaan verplaatsen en kan zo terechtkomen bij bijvoorbeeld het trommelvlies, longen, hart, enz. Dit kan ernstige gevolgen hebben.

Wat kan je eraan doen ?
Voorkomen is beter dan genezen. Probeer zoveel mogelijk gebieden met wild groeiend gras te vermijden. Gras in bermen wordt ook niet altijd gemaaid waardoor het gras de kans krijgt om tot volle bloei te komen. Controleer na iedere wandeling je hond op grasaren. Voel met je handen over de vacht en controleer ook goed de voeten, oksels, neus, oren en goed tussen de teentjes voelen.

Houd ook het gedrag van uw hond goed in de gaten. Als je hond plotseling veel gaat niezen, hoesten of met zijn hoofd schudt, zou dit kunnen betekenen dat hij last heeft van een grasaar. Ook kan de hond veel gaan likken op één plek, bijvoorbeeld tussen de tenen of aan zijn staart, dan kan dat ook een indicatie zijn.